U četvrtu nedelju Velikog Posta, koja označava sredinu Časnog Posta, Crkva slavi uzvišeni primer isposničkog života koji predstavlja podvižnik Jovan Lestvičnik, koji je čitav put duhovnog, podvižničkog života predstavio u svojoj čuvenoj knjizi “Lestvica duhovna, koja uzvodi na nebo” i na primeru sopstvenog izuzetnog podvižničkog života pružio uzor kako treba prolaziti tim putem.
To je spis sastavljen iz trideset pouka: Kao što je potrebno da čovek proživi trideset godina od svog rođenja kako bi postao zreo – po merilima onog doba – tako je i monahu potrebno da prođe trideset stupnjeva u svom podvigu da bi dostigao savršenstvo. Ideja Lestvice, tog stupnjevitog uzrastanja u duhovnom savršenstvu, uzeta je iz poznatog starozavetnog viđenja praoca Jakova. (1Mojs.28,12-12). Simbolički, Jakovljeva lestvica, koja stoji na zemlji a vrhom dotiče nebo, po kojoj se anđeli Božiji penju i silaze, i na čijem se vrhu nalazi Gospod, treba da označi čovekov put ka visinama božanskog savršenstva vezu između neba i zemlje, put na kome čoveka prate anđeli Božiji i koji ima sasvim određen cilj: samog Gospoda Boga.
Iz predgovora „Lestvice“: Jovan Lestvičnik je živeo u šestom veku, a potiče iz Sirije ili Palestine. Najveći deo monaškog života proveo je u manastiru sv. Katarine na Sinaju. Bio je toliko duhovno darovit, kao da je hiljadugodišnjak. Povukavši se u pustinju blizu manastira, u njoj je proveo četrdeset godina, u postu i bogomisliju.
Ova nedelja naziva se i Sredoposna jer je sredina Časnog posta. To znači da je do praznika nad praznicima Vaskrsenja Hristovog, preostalo onoliko dana, koliko je proteklo dana od početka posta do ove srede.
Poslednjeg dana Sredoposne sedmice obeležavamo Blagovesti.
