Selo Slovac kod Lajkovca i u njemu spomenik posvećen običnoj seljanki i njenom sinu čuva sećanje na najdirljiviji i ujedno najpotresniji događaj iz Prvog svetskog rata…
Jedan jedini susret kralja Petra I Karađorđevića i Makrene Spasojević iz Lajkovca, do kraja kraljevog života ostao je zapečaćen u njegovom srcu. Zbog tog susreta, kralj je podigao jedini spomenik srpskim majkama koji postoji, u znak zahvalnosti za njihove žrtve i sinove koje su odvođeni u rat. Naime, Makrenin sin Marinko bio je mobilisani srpski vojnik u Prvom svetskom ratu. Kao i sve majke koje željno iščekuju vesti o sinu sa ratišta, čekajući ga, plela mu je vunene čarape.
Dani su prolazili, a od Marinka ni traga ni glasa. Zato je Makrena vođena majčinskim instinktom krenula za vojskom prema Albaniji da ga traži i preda mu čarape. I onda se desio susret koji mnogi pamte kao jedan od najdirljivijih u istoriji ratovanja.
Kralj je, videvši Makrenu, savetovao odmah da se vrati kući. Makrena je to učinila uz jedan uslov – čarape koje je ponela za sina Marinka predala je kralju Petru, ali da joj on prethodno obeća da će ih predati Marinku kada ga bude pronašao među svojom vojskom. Međutim, kralj nije ispunio obećano. Bar ne onako kako je to želela Makrena.
Junak Marinko preminuo je od posledica smrzavanja tokom povlačenja preko Albanije. Uzalud je kralj Petar, nakon trijumfalnog povratka u Srbiju tražio mladićevu majku Makrenu. Njoj je, tokom rata, srce prepuklo od tuge za sinom jedincem.
Pošto je čuo da ni Makrena više nije živa, kao ni njen sin jedinac, ostareli kralj Petar odlučio je da na groblju u ovom lajkovačkom selu podigne spomenik požrtvovanoj ženi i majci. Na mermeru je bilo uklesano: „Ovaj spomenik podiže kralj Petar Karađorđević Makreni Spasojević, koja leži ovde, i njenom sinu Marinku, koji se večnim mirom smiri u gudurama Albanije“.
Nedugo potom, preminuo je i kralj Petar. Po njegovoj ranijoj naredbi, na nogama su mu bile upravo seljačke vunene čarape, koje je Makrena za svog Marinka isplela. Sa kolena na koleno prenosi se priča da se kralj Petar do kraja života nije odvajao od ovih čarapa. Tražio da mu obuju ove čarape, i u njima je i umro.
Ovaj potresan događaj bio je inspiracija Milovanu Vitezoviću da pre deceniju i po napiše roman „Čarape kralja Petra“, koji je tada promovisan upravo u – Lajkovcu.
Izvor: Novosti.rs
