U blizini Berkasova na dva kilometra severozapadno u sastavu spomeničkog kompleksa parohijalne crkve, nalazi se Crkva Svete Paraskeve, smeštena u lepoj uvali na potezi Ašmana, okružena šumom i vinogradima.
Ispod samog temelja, na istočnoj strani crkve nalazi se uređeni izvor, čija se voda u narodu smatra lekovitom i čudotvornom.
Manastir je posvećen Svetoj Petki Trnovoj koja se slavi 27.oktobra. Međutim narod se na sabor oko manastira okuplja, od davnina, 8. avgusta, jer je tada proglašen manastirom 2008.
Nalazi se nedaleko od Šida, u dolini u prekrasnom prirodnom okruženju. Sve do nedavno, do manastira nije postojao nikakav put. Pre današnje crkve postoje pisani tragovi istoričara iz 1863. godine da je postojala crkva brvnara oko koje se narod okupljao. Crkva brvnara je izgorela i nakon toga je izgrađena današnja crkva. Oltar crkve se nalazi iznad samog izvora i ovaj izvor do sada nikada nije presušio.
Gradnja konaka, osnovnog uslova da crkva postane manastir, počela je pre četiri godine. Konak pored same crkve, dug 25 i širokog 5 metara građen je na sprat.
U prizemlju je trpazarija i kuhinja koja može da primi 150 osoba, dok je na spratu izgrađeno pet soba za monahe i monahinje. Postavljeno je i novo crkveno zvono. Pored crkve se nalazi izvor, za čiju vodu kažu da leči razne bolesti.Postoji više legendi o nastanku izvora, a jednu je narod zapamtio i usmeno prenosio. Bila je naime, kaže se u tom predanju, nekakva devojka, čobanica, siromašna i k tom još gluhonema. Jedne godine beše strašna suša pa su joj ovce skapavale od žeđi.
Treba istaći da je ovaj teren, gde je čobanica čuvala svoje stado, dosta siromašan vodom. Tako je čobanica neprekidno plakala ne mogavši da pomogne svojim ovčicama, sve dok joj se nije javio neki čudan unutrašnji glas, i rekao da se moli svojoj krsnoj slavi, njena krsna slava je bila Sveta Petka. Devojka je ikonu Svete Petke ponela sa sobom, postavila je na zemlju i klečeći se molila celog dana.
Na mestu gde je stajala ikona pojavio se izvor. Izvor je najpre bio ugrađen, a kasnije nad njim podignuta bogomolja. To potvrđuje i mramorna ploča na kojoj su uklesane reči zahvalnosti jednog Dubrovčanina koji se ovde izlečio od teške bolesti. Takođe se može videti napis koji svedoči da je kći jednog stanovnika Gibarca, koja je imala paralizu, izlečena upotrebom ove vode i njena porodica je zbog toga zahvalna svetoj Petki.
