U ranohrišćanskim zajednicama u Palestini, Vizantiji, Grčkoj, Kartagini i Aleksandriji, pijenje alkohola i jedenje mesa nije bilo dozvoljeno.
Tadašnji hrišćani su crpeli svoje znanje iz Hristovog učenja i mnogobrojnih spisa koji su u to vreme bili dostupni, ali je kasnije veliki deo toga bio zanemaren ili potpuno odbačen od strane zapadnog hrišćanstva sa centrom u Rimu.
Hrišćani koji su se doseljavali u Rim, morali su da se prilagođavaju nehrišćanskom, rimskom načinu života, sa ciljem da izbegnu proganjanja hrišćana koja su bila organizovana širom rimskog carstva.
Kada se car Konstantin (280 – 337.) pokrstio, rešava da rimska forma hrišćanstva treba da postane religija građana celog njegovog carstva.
Car Konstantin, 325. godine, saziva Nikejski sabor, gde nekolicini učenih ljudi (correctores – korektori), daje zadatak da “prirede” i “poprave” brojne ranohrišćanske dokumente o Hristovom životu i učenju. Samo četiri od mnogobrojnih, izvornih svedočanstava su bili priznati kao Jevanđelja, ali ni tada nisu bili jednoglasno prihvaćeni. Tek pola veka kasnije (382. god.), papa Damasie priznaje jedan mnogo puta prerađen izbor kanonskih tekstova kao “Novi Zavet”.
Istraživač ranog hrišćanstva G. Ousli kaže:
“Ovi korektori su veoma pedantno i pažljivo odstranili sve delove Jevanđelja koji su sadržali učenja kojih oni sami ili pak car Konstantin nisu želeli da se pridržavaju. To se pre svega odnosi na zabranu jedenja mesa, pijenje opojnih pića i slično.”
Izvorni hrišćani koji su i dalje živeli u skladu sa Hristovim zapovedima, (nisu jeli meso i nisu pili alkohol), nisu želeli da se podrede novom hrišćanstvu. Oni su morali da se kriju od svoje “braće po veri”, jer car Konstantin nije podnosio neposlušnost, niti kritike. Sačuvani su izveštaji koji govore da su uhvaćeni hrišćani (“hrišćani – otpadnici”) bili ubijani u skladu sa rimskim običajima: nalivanjem tečnog olova u usta.
Tako je pod patronatom cara Konstantina i njegovih sledbenika počelo da se širi novo hrišćanstvo, a jedenje mesa i pijenje alkohola postao hrišćanski običaj.
