Đorđe Vajfert se rodio u Pančevu 15. jula 1850. godine u poznatoj pančevačkoj porodici industrijalaca. Njegov deda se još početkom 19. veka naselio u Pančevo, gde je postao prvi proizvođač piva. Svoju industriju širi i na Beograd, a u Pančevu gradi za to vreme najveću i najmoderniju pivaru, koja se tu održala sve do 2008. godine.
Đorđe Vajfert je osnovno školovanje završio u nemačkoj školi, srednje u mađarskoj školi, nakon čega odlazi u Budimpeštu na dalje školovanje.
Iz Pančeva se 1872. godine seli za Beograd, gde se odmah aktivno uključuje u društveni život Kneževine Srbije.
Godinu dana pre izbijanja Srpsko-turskog rata, Vajfert poklanja novac za kupovinu topova za srpsku vojsku. Takođe se i pridružuje srpskoj vojsci kao doborvoljac, i u službi konjice, ratuje na strani Srbije. U tom ratu, za junaštvo koje je pokazao, dobija orden za hrabrost. Po svojoj želji, sa tom medaljom će biti i sahranjen.
Nije bio član nijedne političke partije i trudio se da služi kao balans u nestabilnom političkom životu Srbije. Tokom Timočke bune, koja je bila podignuta protiv kralja Milana Obrenovića 1883. godine bili su pohapšeni mnogi srpski političari i osuđeni na smrtnu kaznu. Vajfert je tada dejstvovao kod kralja da se smrtna kazna zameni za vremensku, što je rezultiralo prestankom daljeg krvoprolića na Timoku, a i ukidanjm smrtne kazne u Srbiji.
Tokom 1893. godine, Vajfert osniva dobrotvorni Fond kralj Stefan Dečanski, koji se brinulo za gluvonemu decu i omogućavao im školovanje i uključivanje u normalan život. Evo kome je sve još pomagao ovaj veliki čovek:
U Prvom balkanskom ratu 1912. godine platio je 60 000 vekni hleba koje su bile deljene najsiromašnijim porodicama u Beogradu.
Tvorac je modernog srpskog rudarstva.
Od 1890. godine bio je guverner Narodne banke Srbije. Na tom položaju stekao je velike zasluge u održanju vrednosti dinara i olakšanju kreditnih poslova u Srbiji.
Njegov lik se danas nalazi na novčanici od 1000 dinara.
Umro je 12. januara 1937. godine u Beogradu, a sahranjen je na groblju u Pančevu.
