Knez Miloš Obrenović, pored toga što je u narodu bio poznat kao Veliki i zvanično je nosio taj epitet ukazom kralja Aleksandra Obrenovića iz 1898. godine, pa prema rečima istoričara Aleksandra Uzelca, on je jedini i srpski vladar koga možemo tako zvati.
„Miloš je bio Veliki još za života, a bio je Veliki i nakon smrti. Da bismo to objasnili moramo da se vratimo u godine Drugog srpskog ustanka, odnosno neposredno nakon njega. Kada srpski predstavnici na skupštini Miloša biraju za Velikog kneza ili Kodža kneza. Kodža na turskom znači uvaženi, veliki. Sa tim epitetom Veliki, Miloš je bio poznat još za života. U decenijama nakon njegove smrti, krajem 19. veka, epitet Veliki je ozvaničen za Miloša ukazom Kralja Aleksandra Obrenovića 1898. godine koji je prošao kroz Narodnu skupštinu. Tada je ustanovljen orden Miloša Velikog koji danas ima basnoslovnu cenu. Sačuvan je samo jedan i pojavio se na aukciji u Kanadi gde je dostigao cenu od 240 hiljada dolara. Put kojim je došao u Kanadu i u tu aukcijsku kuću, nama je danas nepoznat“, objašnjava istoričar Aleksandar Uzelac.
Miloš je prvi vladar i ličnost u srpskoj istoriji koja je zvanično ponela taj epitet. Pojedini vladari u srednjem veku su bili oslovljavani kao veliki kraljevi, na primer kralj Uroš Prvi. Međutim, u narodu i u kasnijim pokolenjima taj nadimak nije zaživeo, dok u slučaju Miloša jeste.
„Činjenica je da u ozbiljnim istorijskim knjigama, pa i onim popularnim, stoji Kodža Miloš i Miloš Veliki. Da je Miloš Veliki, poznato je i starijim Beograđanima, jer se Ulica kneza Miloša pre Drugog svetskog rata zvala Miloša Velikog. To ime je dobila 1872. godine kada su beogradskim ulicama data njihova imena“, ističe Uzelac.
Posle 1945. godine, ulica je preimenovana u Kneza Miloša. Navodno, to se to desilo jer Tito nije želeo da neko, u njegovo vreme, nosi epitet Veliki.
Ulica Miloša Velikog postoji i u mnogim drugim srpskim gradovima. U Kikindi, Kraljevu, Smederevu…
izvor: Prva
