Sijaset je turskih reči u našem jeziku od rakije, džezve, preko jastuka i čekića, a kada ni one nestale iz našeg jezika, kako bi se tada zvale?
Nakon što je objavljeno da je patrijarh Srpske pravoslavne crkve (SPC) Irinej podneo inicijativu kojom Kuršumlija treba da promeni svoje ime i vratiti staro srednjevekovno Bele Crkve svi su se zapitali kako bi zapravo izgledao naš jezik kada bi se turcizmi izbacili iz njega.
Na inicijativu SPC jedan srpski grad menja ime u Bele Crkve
Iako su mišljenja podeljena, te pojedini ljudi smatraju ovo dobrom idejom, ima onih koji potez patrijarha oštro osuđuju, i pitaju se kako bi u slučaju izbacivanja turcizama nazvali sarmu, čime bi se pokrio ako nema jorgana, kako bi se zvala Andrićeva knjiga „Na Drini ćuprija“ i da li bi se Karađorđevići i dalje tako prezivali…?
Draško Đenović, verski analitičar, smatra da menjanje naziva Kuršumliji, i vraćanje starog imena teško da bi bilo prihvaćeno.
– Reč Kuršumlija se toliko odomaćila kod nas da mislim da svaka promena ne bi bila uspešna. Isto se odnosi i na svaki drugi turcizam koji je ušao u naš jezik a za koji ne postoji adekvatna zamena. Toliko se hvalimo da je „sarma“ naše tradicionalno jelo, „burek“ nam jedu deca svakog dana, šta bi bilo kada bi te reči izbacili, kako bi zvali ta jela? – pita se Đenović.
Pošto je u prevodu „Novog zaveta“ Vuk Karadžić je upotrebio oko 50 turcizama, Irinej je verovatno čitajući ga, i sam često upotrebljavao turcizme. Iako su čelnici opštine Kuršumlija prihvatili ovu inicijativu, Đenović smatra da je to zato što bi u suprotnom verovatno došlo do sukoba između njih i SPC-a.
Opširnije na Telegraf
Znači posle one vucibatine što je otegla papke našli su novu dijabolu da izigrava verskog analitičara, zanimanje za koje NIKO ne zna kako se školuje i koji obrazovni autoritet stoji iza njega. Jak mi analitičar koji smatra prevod Vuka Karadžića za bitnu stvar. Crkva je i pre a i posle pokatoličenog Vuka koristila Sveto Pismo na Crkvenoslovenskom jeziku tako da je Vukovi turcizmi ne obavezuju. A čudi me da ne zna da postoji prevod i Starog i Novog Zaveta koji je uradio Sveti Sinod SPC u kojem su ispravljene sve greške u Vukovom i Daničićevom prevodu tako da svako normalan koristi taj prevod. U tim prevodima nema turcizama. Kakav crni Vuk.
Gospodin Petar Askraba Zagorski tvrdi da u srpskom jeziku nema turcizama, da su to ustvari srpske reci koje su oni preuzeli od nas. (Turci koji nisu homogena nacija bili su u u manjini na ovim prostorima a u Turskoj danas zivi oko 7 miliona ljudi srpskog porekla). Poznato je da su dosta uzeli iz arapskog, persijskog (ne znam da li tu postoji neka veza sa davnim srpskim pohodima na istok) pa i grckog (moze biti da su i mnogi “grcizmi” u srpskom jeziku ustvari srbizmi, jer su Srbi starosedeoci na Balkanu).