Manastir Tomić, biser Resavske Svete gore
Za sve ljubitelje verskog turizma Resavska Sveta gora pravi je raj.
Na desnoj obali Velike Morave na putu ka Despotovcu rasuti su manastiri koji datiraju još iz 14. i 15. veka. Prema predanju nekada je na tom mestu bilo dvanaest manastira, danas je očuvano samo nekoliko.
Kroz istoriju manastiri Resavske Svete gore bili su više puta spaljivani i rušeni, međutim, na njihovim ostacima narod se molio i podizao nove.
U manastire Resavske Svete gore spadaju: manastiri Jaković (odnedavno parohijska crkva), Tomić, Radošin (Radešin), Ivković (o njemu ne nalazim podataka), Zlatenac, Dobreš, Miljkov manastir, i ostaci manastira Devesinje.
Manastir Tomić je najjužniji manastir na teritoriji opštine Svilajnac. Nalazi se u selu Vojska, na obroncima Bagrdanske klisure, na desnoj obali Velike Morave. Postojanje ovog manastira je zabeleženo po prvi put krajem 14. i početkom 15. veka.
Rušen je i obnavljan više puta. Neki delovi stare crkve su sačuvani i na njima je podignuta nova jednobrodna građevina. Unutrašnjost crkve je skromna, još uvek bez živopisa. Posvećen je Svetom apostolu Tomi. Manastir živi zahvaljujući dobročiniteljima iz Vojske koji se okupljaju svake godine o Trnovoj Petki.
O ktitoru manastira Tomić ne zna se gotovo ništa, kao i o vremenu izgradnje.
Nedostaju primarni izvori – osnivačka povelja, ktitorski natpis i ktitorska kompozicija koji bi pružili neki podatak. Turski popis iz 1572. godine pominje manastir kod sela Grnčar. S obzirom na to da to ime danas nose delovi dva resavska sela: Gložana i Malog Popovića, manastir se identifikuje sa Tomićem. U vreme Murata III manastir takođe postoji i u njemu živi jedan monah. Kasnije se pomeni o njemu gube u izvorima.
Kao i ostali manastiri, rušen je više puta, a vreme je uništilo ostale manastirske zgrade. No, narod ga je obnavljao te im je manastir služio dugo kao parohijska crkva. Nedavno su obnovljene dve manastirske zgrade.
Skromna građevina crkve manastira Tomića svedoči o skromnim materijalnim mogućnostima ne samo drugog ktitora – obnovitelja, već i prvog ktitora – osnivača, obzirom da se obnova vršila na istim temeljima.
Tomić je ženski manastir.